يكي از دلايل مهم متوهم شدن انسان و تصور باطل پيدا كردن از واقعيتهاي عالم علاقه هاي انسان است. انسان آرزوها و دوست داشتني هايي دارد كه اين علايق مي توانند واقعيت را در ذهن او تغيير دهند تا جايي كه ديگر واقعيت را درست نبيند. مثلا همه دوست دارند آدم خوبي باشند ولي يكي از نتايجِ وجود اين علاقه در انسان اين است كه فكر مي كند آدم خوبي است. درحاليكه فقط دوست دارد آدم خوبي باشد، ولي در اين راه موفق نبوده است. و يا مانند فردِ تشنه اي كه در بيابان دنبال آب مي گردد و سراب را آب مي بيند. از طرف ديگر، گاهي تنفر هم موجب مي شود واقعيتها ديده نشود. مانند كسي كه نسبت به ديگري تنفّر دارد و عيب هايش را بزرگ مي بيند و محسناتش را نمي بيند. چون از او متنفّر است، ديگر نمي تواند او را درست ببيند. اين تأثيري است كه گرايش هاي آدمي روي درك و آگاهي هاي او ايجاد مي كند. شخصيت خيال پرداز سياسي فتنه، كه گويا دوست دارد در عالَم يك كسي باشد، اخيراً در بيانيه اي نوشته است آنچه مردم مصر انجام دادند، از شورشهاي خياباني جنبش سبز الهام گرفته اند!.